Escrívovos este poema para que pensedes no que tería que ser o verdadeiro Nadal
Moito máis de catorce mil mortos diarios,
entre sida, outras enfermidades e accidentes de tráfico.
Pregúntome se nos chegará o diñeiro para pasa-las festas,
por non sisar coma algúns en Andratx ou en Marbella,
e poñerlle á nosa casa novas só dúas fiestras.
Tódo-los que aprecio e rodéanme son xente enfema,
e a asistencia sanitaria non é un dereito, que eu vexa
cumplido na nosa rexión.
Para qué tanta lexislación?
Reclamaría arduamente o meu dereito a suicidarme
antes de estar pior e maior, ou de que volvan a internarme.
Pois sí, estamos en Decembro; chega de novo o "Nadal".
Pensas aínda que se non fa-las cousas típicas pasaríalo fatal???.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
1 comentario:
Esto todo que digo son cousas reais, non hai nada de ficción, incluso,(como a vida non me aporta case nada positivo), vai en serio o de suicidarme. Sei que a algunha xente non lle parecerá normal, pero: Estando enferma, sofrindo a soedade e sen case ningún alicente para vivir; para qué seguir superando exames, esforzarme e traballar, xirando nunha continua monotonía e deixar que as inxustizas que se cometen conmigo, os agobios diarios e a incomprensión me machaquen?.
Por outra banda, agradézolle a aquelas persoas que teñen aportado un ápice de positividade á miña vida o que fixeran por min e o meu benestar.
Publicar un comentario